Siódmy miesiąc w końcu rozruszał moją Żabcię. Jest bardziej mobilna, ale również bardziej wymagająca. Nudzi ją bezczynne leżenie i nie każda zabawka jest w stanie zaspokoić jej potrzebę zabawy. Ale najpiękniejsze jest to, że uśmiech z jej twarzy praktycznie nie znika!

Zęby odpuściły, wyrżnęły się dwie dolne jedynki – jedna porządnie, druga dopiero co. Z dnia na dzień zaczęła się przekręcać z pleców na brzuch i pełznie jak rak wspak lub obraca się wokół własnej osi. Nie opanowała jeszcze przekręcania się z powrotem na plecy, więc po pewnym czasie irytacją sygnalizuje nam, że czas na zmianę pozycji.

Dietę ma już rozszerzoną, na obiad dostaje już nie tylko warzywa, ale również mięso i ryby, a zmianę czuć w pieluszce… Podejrzewam (chwilową mam nadzieję) nietolerancję jabłka – mieliśmy krótkotrwałe nasilenie zmian AZS-owych i problem z zaparciami, właśnie po jabłku. Póki co zostało ono odstawione, a próbę prowokacyjną planuję za parę tygodni. Ma wprowadzony gluten i okazjonalnie wcina „flipsy”. Potrafi pić ze słomki (!), co na spotkaniu z logopedą wprawiło mnie w osłupienie. Ale póki co ćwiczymy picie z otwartego kubka, później wrócimy do bidonów ze słomką.

Nadal najlepszą rozrywką jest obserwowanie braciszka. Nikt, tak jak on, nie potrafi jej rozśmieszyć. Uwielbia też obserwować pieski! I jak się do niej śpiewa „Laaaalka Nataaaalka”. :)

Siódmy miesiąc to czas…

Kiedy dziecko zazwyczaj już samodzielnie potrafi zjeść to co mu dasz do łapki, np. takiego flipsa. Śmieje się i gaworzy, opowiada historie swoim przytulankom. Część dzieci będzie już siedziało bez podparcia – Żabcia wciąż składa się w pół :) Może nawet raczkować albo pełzać. Żabcia potrafi się cofać :) i obrócić w kierunku zabawki, która ją interesuje. Niektóre dzieci nawet potrafią wstać, usiąść, zrobić „papa”i bez zrozumienia powiedzieć „mama” czy „tata” – Żabci do żadnej z tych umiejętności nie spieszno ;)