Drugie urodziny Żabek ma już jakiś czas za sobą, ale dopiero teraz udaliśmy się na bilans dwulatka do przychodni. Rodzice mają 3 miesiące od drugich urodzin, aby udać się do lekarza. To badanie okresowe jest obowiązkowe i ocenia rozwój naszych małych Pociech.

Dlaczego bilans dwulatka jest ważny?

W pierwszym roku życia dziecka co chwilę odwiedzaliśmy przychodnię – a to jakieś badania, a to szczepienia. Dzięki temu lekarz regularnie ma na oku nasze Potomstwo. Natomiast w drugim roku życia nasze wizyty ograniczają się do chorób – więc w przypadku dzieci nie chorujących, możemy w ogóle nie bywać u lekarza. A rozwój dziecka znacznie przyspiesza i jest to moment, w którym można uchwycić różne nieprawidłowości, ukryte w okresie niemowlęctwa.

Jak wygląda badanie?

Nic nadzwyczajnego. Osłuchanie, opukanie, policzenie ząbków, sprawdzenie oczu (czy zezuje), słuchu, brzuszka, narządów płciowych, węzłów chłonnych, stanu skóry. Obowiązkowo zmierzenie, zważenie i sprawdzenie wyników na siatce centylowej (jak ją czytać dowiesz się >>tutaj<<). Ponadto badanie nóżek – czy są równe i czy dziecko prawidłowo chodzi oraz ogólny wywiad na temat rozwoju – np. jak tam z nocnikiem, mową, czy motoryką.

Jest to doskonały moment, żeby porozmawiać z pediatrą i rozwiać nasze wszelkie wątpliwości dotyczące rozwoju naszej Pociechy. Jeśli lekarz będzie miał wątpliwości w jakimś zakresie, to skieruje dziecko na badanie specjalistyczne.

Podsumowując Żabka:

Po raz pierwszy dał się zmierzyć, zważyć i zbadać bez problemu i bez awantury. Powtarzał, że jest dzielny, przykleił na biurko Pani Doktor naklejkę Dzielnego Pacjenta (za co przepraszam…) i zgasił światło, ale nie dlatego, że go o to poproszono…

Wzrost ciała: 97,5 cm (powyżej 97 centyla)

Waga: 15,2 kg (90 centyl)

Zębów: 18 (brakuje górnych piątek)

Mowa: według Pani Doktor prawidłowa. Według matki gada już za dużo.

Nogi: krzywe, jak na dwulatka przystało. W tym wieku nogi dzieci mogą przypominać literę X. Należy obserwować i pilnować, aby dziecko nie siadało z wykrzywionymi nogami tylko na przykład po turecku.

Bunt: w normie, jak to u dwulatka.