Mam nadzieję, że kiedyś to przeczytasz. Mam nadzieję, że zachowasz na pamiątkę. Nie wiem, jaką mamą stanę się za kilka, kilkanaście, kilkadzieścia lat. Nie wiem jak bardzo dasz mi w kość :) Ale chcę, żebyś wiedziała, co leżało mi na sercu, gdy nadeszły Twoje pierwsze urodziny. Być może kiedyś będziesz czuła się podobnie i będzie Ci to łatwiej zrozumieć.

Byłaś skrzętnie zaplanowana i mieliśmy dużo szczęścia, że od razu nam się udało sprowadzić Ciebie na ten świat. Cały czas dziękuję za to Bogu, bo miałam tak silny instynkt macierzyński, że gdyby się nie udało, to chyba ukradłabym komuś jego niemowlę :) Gdy w ciąży dowiedziałam się, że spodziewam się córki, nie dowierzałam. Takie silne męskie geny w naszej rodzinie! Poza tym, z chłopcem już wiedziałam co i jak i trochę przerażała mnie nowość, która mnie czeka. Ale bardzo szybko oswoiłam się z Tobą. Tak bardzo, że zaczęłam się obawiać, że to pomyłka! Ja miałam być Kubusiem, więc wiem, że takie rzeczy się zdarzają ;) Ale na szczęście nie w tych czasach.

O tym, że ciąża nie była stanem błogosławionym, na pewno przeczytasz w innych wpisach. Grunt, że dałyśmy radę :) Chociaż w wieczorami bardzo dawałaś mi w kość…

A może raczej w żebra? :)

Nie chciałaś przyjść w terminie, poznaliśmy Cię parę dni po. Naprawdę sprawnie się uwinęłaś, mimo wszystkich moich obaw. Gdy położyli Cię na mojej piersi, pierwsze o czym pomyślałam, to że jesteś jak „mały Wojtuś”. I wreszcie się upewniłam, że jesteś dziewczynką! :) To była miłość absolutna, od pierwszego wejrzenia!!! Ja poczułam się spełniona i poczułam, że nasza rodzina właśnie stała się kompletna.

Byłaś noworodkiem idealnym! Jadłaś i spałaś. Nie miałaś kolek, nie ulewałaś, a pierwszymi dolegliwościami okazały się zęby, które zaczęły wychodzić w okolicy 6 miesiąca. Twoja Pani Doktor powtarzała, że będzie z Ciebie modelka, bo jesteś chuda i długa :) Chociaż jak się rodziłaś byłaś klopsikiem (po tatusiu!) :). Jako niemowlę, na moje szczęście, okazałaś się – tak jak Twój brat – śpiochem. Szybko zaczęłaś przesypiać noce i tylko zęby zaburzały Twój sen.

Jesteś najbardziej uśmiechniętym dzieckiem jakie znam! 100% klonikiem mamusi. Wszyscy zachwycają się Twoim uśmiechem, otwartością i mówią, że masz bardzo mądre spojrzenie. Oczarowujesz każdego, kto Cię spotka. Ale Matka wie, że bywasz histeryczką (jak ona), nie lubisz jak jest nie po Twojej myśli i bawią Cię zakazy.

Ten rok był pełen emocji. Poznawania się. Radości i strachu. Nie zliczę razy, kiedy sprawdzałam czy oddychasz. Bałam się czy nie zachorujesz, gdy chorowała reszta rodziny.

Zdecydowanie jesteś córeczką Tatusia i wcale mnie to nie dziwi :) Jest w Tobie absolutnie zakochany. Twój brat mówi o Tobie „dzidziuń”, „słoteczka” i „kocham Cię najbardziej na świecie!”. Zauroczyłaś nas wszystkich :)

Nie tylko z okazji urodzin, ale tak na przyszłość, życzę Ci…

Żebyś była silną Kobietą. Co nie oznacza, że nie możesz mieć słabości – każdy je ma! Ale żebyś potrafiła się im przeciwstawić lub je zaakceptować. Życzę Ci, żebyś była mądra i żebyś mądrze postępowała, a z błędów potrafiła wynieść stosowną naukę. Ceń siebie i znaj swoją wartość, bo to niezmiernie ważne! Nikt nie ma prawa Ciebie osądzać. Nie bój się prosić o pomoc i nigdy nie odmawiaj udzielenia pomocy. Niech ludzie będą zawsze dla Ciebie najważniejsi i zawsze dbaj o zwierzęta. Bądź godna zaufania i ufaj. KOCHAJ! Tak jak my kochamy Ciebie.