Już jakiś czas temu poproszono mnie o to, żebym poruszyła temat nagości w domu. Czyli czy chodzić na golasa wśród dzieci. Rzecz jasna w swoim domu, i wśród swoich dzieci. Zdecydowanie nie polecam paradowania nago na placu zabaw… Powiem szczerze, że zabierałam się do tematu jak do jeża. Wiecie dlaczego?

To chyba oczywiste! Hejterzy aż zacierają rączki, widząc taki temat pojawiający się w Internecie. Bardziej ich cieszą chyba jedynie kwestie porodu czy karmienia… :) A tak na serio to…

Temat jest kontrowersyjny…

I cokolwiek napiszę i tak znajdzie się ktoś, kto uzna że nie mam racji i wytknie mi to w bardziej lub mniej kulturalny sposób. Ale pomijając te osoby, dla jednych „nie ma tematu” i kwestie paradowania na golasa po domu czy wspólnych kąpieli mają „ustalone” lub w ogóle sobie nimi nie zawracają głowy, a wszystko rozwija się naturalnie. Natomiast dla innych może stanowić to problem, który ich krępuje i właśnie dla nich, poniższe wskazówki mogą być pomocne.

Czy chodzić na golasa?

Myślę, że w każdej kwestii, również tej, skrajność nie jest wskazana. Z jednej strony nie powinniśmy się wstydzić własnego ciała, ale przede wszystkim je szanować, a z drugiej strony również „bezwstydność” powinna mieć przecież pewne granice. Rodzice powinni pamiętać przede wszystkim o tym, żeby nie doprowadzać do sytuacji, w których dziecko może się poczuć nagością skrępowane, onieśmielone lub przestraszone. Każdy musi znaleźć swój „złoty środek” na to jak temat ugryźć i pamiętać, że każdy ma prawo do intymności.

Co mówią specjaliści?

Pozwolę sobie przytoczyć Wam dwa cytaty z poradników, napisanych przez ludzi, którzy zdecydowanie wiedzą coś więcej na ten temat niż ja. Mam nadzieję, że okażą się pomocne.

(…) chodzenie nago może stać się problemem, gdy dziecko skończy trzy latka. Uważa się bowiem, że niektóre dzieci zupełnie nieświadomie ulegają seksualnemu podnieceniu, widząc nagich rodziców, i są zdezorientowane oraz zażenowane takimi uczuciami. Stąd też rozsądniej jest zacząć używać szlafroków i kąpać się oddzielnie, gdy dziecko skończy już trzy latka. (…) Z drugiej jednak strony rozbieranie się i kąpanie w towarzystwie dorosłego tej samej płci może wzmocnić u dziecka pozytywne uczucia względem własnej płci. (…) Właściwie oba ekstremalne stanowiska – purytański pogląd o okrywaniu ciała zawsze i wszędzie oraz ten skrajnie naturalistyczny – są wysoce niepożądane w procesie wychowywania dzieci i wyrabiania u nich stosunku do własnego ciała. Dzieci powinny się nauczyć, że ciało – czy to nagie czy okryte – należy szanować i o nie dbać; powinno być uważane za coś pięknego, a nie żenującego. A najważniejsze jest to, by umieć je kontrolować.H. Murkoff, S.Mazel 'Drugi i trzeci rok życia dziecka'

Już czterolatki zwracają uwagę na to, jak zbudowane są ciała rodziców. Nagość oraz czynności higieniczne i toaletowe zaczynają budzić duże zainteresowanie dziecka. Jest to właściwy moment by się wycofać. (…) Rodzice powinni obserwować dziecko i starać się odczytywać nadawane przez nie komunikaty, aby zorientować się, czy ich nagość stała się dla niego krępująca, a jeśli tak – to czy to skrępowanie stanowi przejaw wstydliwości typowej dla danego etapu rozwoju. (…) Fascynacja tym tematem zmienia się w miarę dorastania – w wieku 3 lat dzieci są umiarkowanie zainteresowane różnicami anatomicznymi, które mogą zaobserwować u swoich nagich rodziców. Natomiast cztero- i pięciolatki mogą już porównywać swoje ciała z ciałami dorosłych, co czasami bywa dla nich onieśmielające, lub wręcz napawa je lękiem.T.B.Brazelton 'Rozwój dziecka 3-6'