Jak tylko pojawiają się dwie kreski na teście, jako kolejne pojawia się właśnie to pytanie: „Wolisz chłopca czy dziewczynkę?”. Oczywiście pomijając fakt, że dla każdego przyszłego rodzica najważniejsze jest by jego dziecko było zdrowe, to jednak zazwyczaj mamy jakieś preferencje co do płci naszego Potomstwa.

Rodzice pierwszego dziecka mają łatwiej.

Bo każda odpowiedź jest dobra! Chociaż wciąż się zdarza, że przyszły tatuś może usłyszeć, że na pewno chciałbym mieć pierworodnego syna, nawet jeśli płeć dziecka naprawdę nie ma dla niego znaczenia. Ja z początku skłaniałam się ku dziewczynce, bo wydawało mi się, że z dziewczynkami to jakoś tak łatwiej – z tą higieną w sensie. Co wcale nie jest prawdą. Ale z drugiej strony, planując więcej dzieci, chciałam żeby najstarszy był chłopiec, który będzie opoką dla ewentualnej siostrzyczki – jak mój starszy brat dla mnie. Ostatecznie nie mogłam się zdecydować (jakbym miała cokolwiek do powiedzenia…), ale jak tylko w 16 tygodniu pierwszej ciąży dowiedziałam się, że oto będzie 100% chłopak, to się bardzo ucieszyłam.

Rodzice drugiego dziecka powinni chcieć płeć przeciwną do tej już posiadanej.

Przynajmniej ja się spotykam z takim zdaniem społeczeństwa. Jak tylko poinformowałam otoczenie o ciąży, zaczęły się komentarze typu: „fajnie by było jakby była parka”, „pewnie teraz chciałabyś mieć córeczkę”, „przydałaby się dziewczyna w rodzinie”. Zupełnie nie rozumiem, jak można nie rozumieć, że dla niektórych posiadanie dzieci tej samej płci, nie stanowi problemu – a wręcz tak chcą! Ja nie miałabym żadnego problemu z posiadaniem samych chłopaków. Wręcz nawet skłaniałam się ku chęci posiadania drugiego chłopca, ponieważ znacznie ułatwiłoby mi to kolejne macierzyńskie zadanie…

Rodzice trzeciego dziecka mają święty spokój – o ile mają już parkę…

…a jeśli mają już dwóch chłopców lub dwie dziewczynki to będzie wyjątkowy nacisk na to, aby za kolejnym razem było inaczej. I dopóki nie doczekają się dziecka przeciwnej płci, to choćby mieli już całą gromadkę dzieci, zawsze pojawią się komentarze, żeby się jeszcze postarali, a na pewno tym razem się uda. Nawet słyszałam o przypadkach wręcz współczujących: „oooojej znowu chłopak?!”. Ludzie chyba czasami zapominają, że naprawdę nie mamy wpływu na płeć dziecka, 50% szans i już. Nie ma co współczuć, to przecież wielka oszczędność! :) A poza tym wiadomo co jest najważniejsze, nie płeć a zdrowie!

Tymczasem u nas tym razem…

💖 Będzie mała Żabcia! 💖

Najbardziej ucieszyło to Żabka, który w ogóle nie dopuszczał innej możliwości! Dziewczynkę zasugerowała mi pani Doktor podczas USG genetycznego w 12 tygodniu, ale ostatecznie potwierdziła podczas USG w 16 tygodniu. Do tego czasu zdążyłam się już oswoić z myślą, że będzie babka. Ale powiem Wam szczerze, że mnie to zaskoczyło, z racji, że w obu naszych rodzinach są bardzo silne geny męskie. Myślę, że również Babcia bardzo się ucieszyła, bo póki co, mieszkanie roznosi jej trzech wnuków. Chyba liczy na to, że wnuczka trochę załagodzi sytuację :)

Oczywiście bardzo się cieszę, na myśl o córeczce! Będzie to dla mnie nowe doświadczenie. Myślę – chociaż mogę się mylić – że wśród dzieci różnej płci również zazdrość jest trochę inna. Jedyne co mnie martwi, to fakt, że z dziewczynkami jest więcej zmartwień, gdy dojrzewają. Są takie wrażliwe i kruche. Ale jeszcze przyjdzie czas, żeby i to ogarnąć, ostatecznie nie wypuszczę jej z domu, aż nie skończy 25 lat :)

Mam nadzieję, że podołam wyzwaniu bycia mamą dziewczynki nie gorzej, jak udaje mi się być mamą chłopca, i – jak to ujął mój brat, gdy urodziłam się ja (a do dnia porodu myślał, że będzie miał braciszka Kubusia) – jakoś ją wychowamy! ♥♥♥

Dziękuję Wam za przemiłe słowa, że ciąża mi służy i że zgodnie z powiedzeniem, że córka odbiera urodę matce powinien być chłopak, bo ładnie wyglądam – naprawdę miło mi się to czyta :) Ale pamiętajcie, że wszystkie zdjęcia są pozowane, w pełnym makijażu – jakbyście mnie zobaczyły w moim „naturalnym środowisku” – w dresie na kanapie, byście od razu powiedziały, że to dziewczyna! ;)